VERMEDİN
O talan gönlüne ilaç olmuştum
Ne oldu ey zalim, çekip gittin yâr
Seni üzenleri düşman bilmiştim
Sen de bu sevdaya yüreğini yor!
Yürek pare pare, ateşte yanar
Gülüşüne bile hemençik kanar
Seni kendi gibi seviyor sanar
Kanayan yaramı usulca gel sar!
Emeği görmedin sen hiçe saydın
Bu kara sevdama ne çabuk doydun
Seven yüreğimi ateşe koydun
Günahım boynuna bil ki ölüm var!
Günyüzü görmedim ömrü tükettim
Her gün yeni yeni umutlar ektim
Bu sevda yüzünden çok çile çektim
Utanman hiç mi yok bitmiş sende ar!
Sanma ki maraldın, çok da güzeldin
Gözlerim kör oldu gönle özeldin
Ben seni çok sevdim hâlbuki eldin
Yürek senden sonra alevlenen kor!
Bir suçum olsaydı böyle yanmazdım
Ela gözlerine bil ki kanmazdım
İsmini unutur asla anmazdım
Gidişin muamma bilinmez bir sır!
Senden önce derdim vardı az idi
Adım gönüllerde tatlı söz idi
Huzurum gönlüme çalan saz idi
Senden sonra yağdı saçlarıma kar!
Emeğime yazık Özger’im bittim
Sana değer verdim hata mı ettim
Derdi kederi hep içime attım
Vicdanın rahat mı yüreğine sor.
19.03.2019
Fatma ÖZGER BİLGİÇ
